Publikacje "pod redakcją" w bibliografii

Ze wskazówek autorytetu:

„Udział współtwórców należy określać zgodnie z informacją zamieszczoną na stronie tytułowej dzieła i zapisywać za pomocą ogólnie przyjętych skrótów.
W opisach publikacji obcojęzycznych stosuje się zwyczajowo skróty właściwe dla danego języka, np.

Culture for the Millions? Mass Media in Modern Society, ed. N. Jacobs, Boston 1964. (ang. ed. = editor ‘redaktor’)

H. Goodglass, A. Wingfield (eds), Anomia. Neuroanatomical and Cognitive Correlates, San Diego–Toronto 1997. (ang. eds = editors ‘redaktorzy’)

Von der Systematischen Bibliographie zur Dokumentation, Hrsg. P. R. Frank, Darmstadt 1978. (niem. Hrsg. = Herausgegeber ‘redaktor’)

Redagując bibliografię, należy stosować taką samą konwencję zapisu tożsamych elementów polsko- i obcojęzycznych, por. 

Spacje w skrótowcach - wskazówki dla składacza i korektora

„Spacji nie stawia się po kropkach wchodzących w skład skrótowców zapisywanych pojedynczymi, małymi lub wielkimi literami, np. m.in., c.o., p.o., k.p.a., s.a., s.l., p.n.e., A.D., D.O.C., S.A.S.E. Oddzielamy natomiast spacją skrócenia utartych wyrażeń, których poszczególne człony liczą więcej niż dwie litery, np. dz. cyt., op. cit., przyp. red., prz. Chr., red. nauk., rev. ed. Brak spacji sprawia, że powstają wieloliterowe twory, które nie poddają się rozmaitym zabiegom edytorskim, jak np. dzielenie na końcu wiersza”.

Adam Wolański

Poradnia PWN, odpowiedź z dn. 5.11.2007: przyp. red., przyp. tłum.